İsa’dan önceki İbrani peygamberlerin yazıları derlemesini meydana getiren 39 kitapçık bulunmaktadır. Hristiyanlar bu İbrani peygamberlik yazıları derlemesine Eski Ahit (Eski Antlaşma) adını verirler. Eski Ahit’in 39 kitapçığından ilk beşini Musa’nın yazdığına inanılır. Bu beş kitap Tevrat adıyla da bilinir ve Tekvin [Yaratılış], Çıkış [Mısır’dan Çıkış], Levililer, Sayılar [Çölde Sayım] ve Tesniye [Yasa’nın Tekrarı] kitapçıklarından oluşur.
Tevrat’a ek olarak, Eski Ahit’in diğer 34 kitapçığı arasında Mezmurlar ve Daniel, Yeremya ve Kral Süleyman dahil olmak üzere diğer pek çok peygamberin yazıları yer almaktadır. Türkçede bazı kişiler Eski Ahit’in tamamından Tevrat olarak söz ederler ve tüm bu peygamberlik yazılarını Musa’ya atfederler. Ancak bunların tümünü Musa yazmamıştır. Bazı kişiler yalnızca ilk beş kitapçıktan (Torah) Tevrat olarak söz eder. Bu nedenle Türkiye’de bu konuları konuşurken kullandığımız kavramlara dikkat etmeliyiz.
Aynı şekilde, Türkiye’de Yeni Ahit’i (İncil) meydana getiren unsurlar hakkında da kafa karışıklığı vardır. Türkiye’de pek çok kişi Yeni Ahit’ten (İncil’den) söz ederken, İsa’nın hayatını anlatan, O’nun dört izleyicisi tarafından yazılmış olan öyküleri düşünmektedir. Bu dört kitapçığa yazarlarının adı verilir: Matta, Markos, Luka ve Yuhanna. Bunlar, “dört müjde” olarak tanınır. Her müjde, İsa’nın hayatını ve hizmetini kendi bakış açısından ele alır ve İsa’nın gerçekten söylediği sözleri içerir. İncil’i baştan sona okursanız, onun aynı zamanda İsa’nın Allah’tan vahiy alan diğer izleyicilerinin yazdığı mektupları içerdiğini de göreceksiniz. Bunların arasında Pavlus, Yakup, Petrus ve Yahuda tarafından yazılan mektuplar yer alır. Yeni Ahit (Yeni Antlaşma) adı da verilen İncil’de toplam 27 kitapçık yer alır.
Eski ve Yeni Ahit’lerin “Kutsal Kitap” adlı çağdaş bir çevirisinde, kapakta zaman zaman şu ibareyi görebilirsiniz: Tevrat, Zebur ve İncil. Okuyucu, Kutsal Kitap’ın Eski ve Yeni Ahit’lere ait 66 kitapçığın tümünü içerdiğini bilmelidir. Bunlar Musa’nın kitaplarıyla (Tevrat) ve dört müjdeyle sınırlı değildir. Okuyucu terminolojideki bu farkların bilincinde olmalıdır. Bu yazıda “Tevrat, Zebur ve İncil” derken Eski ve Yeni Ahit peygamberlik yazılarının tümünü içeren derlemeden söz ediyoruz. Bunlara ayrıca Kutsal Kitap ya da kutsal yazılar diyoruz. Türkçede Eski ve Yeni Ahit’in “Kitabı Mukaddes” adlı daha eski bir çevirisi de bulunmaktadır.
